ପ୍ରୀତି ପ୍ରଣତୀ

              ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା

ଏ ସାରା ଜଗତ ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କର ସୃଷ୍ଟି
       କି ସୁନ୍ଦର ମନୋହର
  ଯୁଆଡେ ଚାହିଁଲେ ମନ ପୁରିଉଠେ
        ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ଗନ୍ତାଘର l
 ଯାହା ପାଇଁ ଯାହା ଦରକାର ହୁଏ
        ସବୁ ଖଞ୍ଜି ଦେଇ ଅଛ
 ସବୁରିଙ୍କ ମନ ବୁଝି ପାର ବୋଲି
       ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ବୋଲାଉଛ l
 ପ୍ରାଣୀ ଜଗତରେ ମନୁଷ୍ୟକୁ କଲ
         ସର୍ବ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଉପହାର
ସେନେହ ପ୍ରେମର ମମତା ବନ୍ଧନେ
      ପ୍ରୀତି ହେଲା ଅର୍ଘ୍ୟ ତାର l
 ପ୍ରୀତିର ପ୍ରଣତି ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନାରେ
       ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇ ଥାଏ
 ଦେବ ଗୁରୁଜନେ ଭକ୍ତି ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି
      ପ୍ରଣତିରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ l
ମଙ୍ଗଳମୟ ହେ ସତ୍ୟ ସନାତନ
      ତୁମ ପାଇଁ ଏ ଜଗତ
ତୁମରି କରୁଣା ଆଶିଷର ବାରୀ
         ଢାଳି ଦିଅ ଅବିରତ l
ତୁମରି ସନ୍ତାନ ଅତୁରେ ବିଭୋର
       ତୁମରି କରୁଣା ପାଇଁ
 ଦୁଃଖ ଯାତନାରୁ ମୁକ୍ତି ଦିଅ ପ୍ରଭୁ
        ଆଶିଷ ଟିକିଏ ଦେଇ l
 ପୂଜା ମନ୍ତ୍ର କିଛି ଜାଣି ନାହିଁ ପ୍ରଭୁ
       ଅବୋଧ ମୂର୍ଖ ସନ୍ତାନ
 ଆଞ୍ଜୁଳାଏ ପୁଷ୍ପ ଅର୍ପୂଛି ତୁମକୁ
       ନକରିବ ଅଭିମାନ l
 ତୁମକୁ ଦେବାକୁ ଶକ୍ତି ମୋର ନାହିଁ
        ସବୁତ ତୁମରି ଦାନ
 ଭଙ୍ଗା କୁଡ଼ିଆରେ ଦୀପାଳି ଜାଳୁଛି
        ରଖିଛି ତୋ ଠାରେ ମନ l
 ଭଜନ ଜଣାଣ କିଛି ଜାଣି ନାହିଁ
       ଉଚ୍ଚାରଣ ଖାଲି ନାମ
ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ ଆରତ ନାଶନ
       ଘେନିବ ମୋର ପ୍ରଣାମ l
             -------=------