ପାଦର ପାଉଁଜି - ଜୟଶ୍ରୀ ମେହେର୍

ନିର୍ଜନ ସେହି ଅନ୍ଧକାର ରାତ୍ରିରେ

ଏକା ବସି ଭାବୁଥିଲି 

ବହୁଦୂର ପୁଣି ଭାସି ଆସୁଥିଲା

ମଧୁର ସୁର ଶୁଣୁଥିଲି ।

କାହା ଶବ୍ବ ଇଏ ବହୁ ଦୁରରୁ ତ 

ମହ୍ଲାରରେ ଭାସିଆସେ

ମଧୁର ସ୍ୱନ ସେ ପାଉଁଜିର ଶବ୍ବ

ମନମୋର ପୁଣି ରସେ ।

ରଣୁଝୁଣୁ ସେଇ ପାଉଁଜିର ଶବ୍ବ

ଶୁଣି କାନ ମୋର ସ୍ତବ୍ଧ

କାହା ପାଦରେ ଶୋଭା ବଢାଉଛି

ଜାଣିବାକୁ ଭାରି ବ୍ୟସ୍ତ ।

ଦେଖିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ସେହି ସୁନ୍ଦରୀକୁ

ପାଉଜି ଯା ପାଦେ ସଜା

ସ୍ୱର୍ଗଚ୍ୟୂତ ରମ୍ଭା ମେନକା ନା ସେହି

କୁଟିରରେ ପାଏ ପୂଜା ।

ସ୍ବେଦସିକ୍ତରେ ଭିଜା କି ତା ଶରୀର

ଫୁଲରେ ସିଏ ଶୋଭିତ

କାହା ମନର  ରାଣୀଟିଏ ସତେ

ଯୌବନରେ ପାରିଜାତ ।

ପାଦ ତା ଚଞ୍ଚଳ ଅତି ସୁକୁମାରୀ

ରୁଣୁଝୁଣୁ ସୁରେ ଛନ୍ଦା

କେଡେ ସୁନ୍ଦର ପାଦର ପାଉଁଜି

ପ୍ରିତି ଫାନ୍ଧେ ସିଏ ବନ୍ଧା ।

ଜୟଶ୍ରୀ ମେହେର

ବନୁପାଲି ଜିଲ୍ଲା ବରଗଡ଼