ଜୀବନର ସତ୍ୟ - ଅମିୟ କୁମାର ପଧାନ

ସୌର ଜଗତରେ ଆପଣା ପଥରେ

ଘୂରିବୁଲୁଥାଏ ଗ୍ରହ

ଏ ମହିକୀ ଅବା ଛାଡିକି ପାରିବ 

ଆପଣାର ସେହି ମୋହ।

ମୋହ ନୁହେଁ ତାହା ଧରାର ଚକ୍ଷୁରେ 

ଅଟେ ତାର କାର୍ଯ୍ୟବହ

ଏଣୁ ଏ ଅବନୀ ନୀତି ଘୂରିବୁଲେ 

ହୋଇ ଇଶ ଆଜ୍ଞା ବହ।

କାଳର ଗତିରେ ଆପଣା ପଥରେ 

ସର୍ବେ ଯାନ୍ତି ଅହରହ

ଏ ନର କି ଅବା ତହୁଁ ଟଲିଯିବ 

ଛାଡି ତାର ମାୟା ମୋହ ।

ଧରାର ବକ୍ଷରେ ମୁକ୍ତ ଗଗନରେ 

ଉଡି ବୁଲେ  ଯେ ବିହଗ

ଏଣୁ ତ ସେ କେବେ ନିଜକୁ କରିନି

 ସରଗର ଇନ୍ଦ୍ରଦେବ ।

ଆତ୍ମାର ସଞ୍ଚାର ସର୍ବ ଘଟଠାରେ 

ରହିଥିବା ଯାଏ ଯିବ

ଏ ଦେହରୁ ଯଦି ପ୍ରାଣ ଚାଲିଯିବ 

ହୋଇଯିବ ସେ ନିର୍ଜୀବ ।

ସ୍ୱଳ୍ପ କାଳରେ ଅନନ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ରରେ 

ଅନେକ ଜ୍ଞାନ ବିଭବ

ଯାହାକିଛି ସାର  ସେ ସବୁ ଗ୍ରହଣ 

ଅଟେ ଯେ ମହାନୁଭାବ ।

ଚକର ସଦ୍ଦୃଶ ଏ ଭାଗ୍ୟର ଚକ୍ର 

ନୀତି ଘୂରୁଛି ଘୂରିବ 

ଏଣୁ ଏ ମାନବ ସତ୍ କର୍ମ କରିବା 

ଅଟେ ଯେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ବିଭବ।

ସ୍ୱଧର୍ମ ଆଦରି ସୁକର୍ମ କରି 

ଯଦି ବଞ୍ଚିବ ମାନବ

ସତ୍ୟ ସୂର୍ଯ୍ୟଚନ୍ଦ୍ର ନକ୍ଷତ୍ର  ଯେ ଆଦି 

ଉଦୁଛନ୍ତି ଉଦୁଥୀବ ।

ସଂସାରେ କରମ ଅଟଇ ସଂମ୍ପଦ 

ଫଳରେ ନ ରହୁ ଭାବ 

ଏ ବିଶ୍ୱ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡେ ସତ୍ କର୍ମ ଆଧାରେ 

ଫଳ ଦିଅନ୍ତି ଦଇବ ।

ଏଣୁ ହେ ମାନବ ନିତ୍ୟ ନିରନ୍ତର 

ସତରେ ରଖୀ ତୁ ଭାବ 

ଅନ୍ତିମ କାଳରେ ମରଣର ବେଳେ 

ସତ୍  ହେବ ସତ୍ୟ ବିଭବ।।

ଅମିୟ କୁମାର ପଧାନ 

ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ପ୍ରାକ୍ତନ ଓଡିଆ ସମ୍ମାନ ଛାତ୍ର ।