ଛବି କଥା କହେ - ପିଙ୍କୁ ରଣବିଡା

କାହାକେ ଡାକ୍'ମି ଯେ କିଏ ସୁନ୍'ବା

ମତେ ଟିକେ ଆହା କର୍'ବା,

ମାଆ ବୁଆ ମୋର୍ କେହିଁ ନାଇନ

କିଏ ମତେ ବଂଚାବା ।

ନିଜେ ମୁଇଁ ବଂଚ୍'ବାର୍ ଅଡୁଆ ହେଲାନ

ତାର୍ ସାଙ୍ଗେ ଅଛେ ବହେନ୍,

ଦୁଃଖର୍ ଜଂଜାଲ୍' ଭିତିରୁ କେନ୍ତା ବାହାର୍'ମି

ଧରିକରି ମୋର୍ ସାନ୍ ବହେନ୍ ।

ଧଏନ୍'ରେ ବିଧାତା କାଏଁ ରକମ୍ କର୍'ଲୁ

ମୋର୍ କପାଲେ ଦୁଃଖ୍ ଲେଖ୍'ଲୁ,

ଟିକେ ହେଲେ ନାଇଁ ଭାବ୍'ଲୁ ମତେ

ମୋର୍ ବୁଧି ବନା କରିଦେଲୁ ।

କେନ୍ତା ଜିଇମିରେ କହିଦେ ଥରେ ଆସି

ଏଡେ ବଡ୍ ସଂସାରେ,

ନିଜେ କାମ୍ କବାର୍ କର୍'ମି କେନ୍ତା

ଛାଡିକରି ବହେନ୍'କେ ବାହାରେ ।

ବାଲୁତ୍ ଛୁଆଟେ ସେ କିଛା ନାଇଁ ଯାନି

କେନ୍'ଟା କାଏଟା ଯେ,

କେତେବେଲେ ସେ କାନ୍ଧୁଥିବା ବସି

ମୁଇଁ ଛାଡିଦେଲେ ତାହାକେ ।

ଜୀବନ୍ ଜଂଜାଳ୍ ମୋର୍ ରହି ଗଲାନ

ମଝାର୍ ଜାଗା ଠାନେ,

ଯେନ୍ ଆଡେ ଦେଖ୍'ଲେ କଲା ଝିମ୍ ଝିମ୍

କେହିଁ ନାଇଁ ସେ ଜାଗା ନେ ।

ପିଙ୍କୁ ରଣବିଡା

ଜିଲ୍ଲା-ସମ୍ବଲପୁର,ଠେମରା