ଶେଷ ଚିଠି - ବିନତା ଜେନା

ହାତ ଥର ଥର ଉଦାସ ମନର

ଲେଖୁଛି ମୋ ଶେଷ ଚିଠି

ପଢ଼ିବ ବୋଲିତ ମନରେ ବିଶ୍ୱାସ

ଜୀଇଁ ବି ମରୁଛି ଏଠି ।

ଖୋଜିବନିଁ ମୋତେ ପାଇବନି ଯେବେ

ମନରୁ ଖୋଲିବ ନାହିଁ

ମୋଅ ରି ଭିତରେ ତୁମ ପ୍ରତିଛବି

ତୁମରି ଭିତରେ ମୁହିଁ ।

ତୁମ ବିନା ସତେ ଲାଗୁଛି ଯେମିତି

ଜୀବନ ଟା ଖାଲି ଖାଲି

ଭାବି ନ ଥିଲି ମୁଁ ଏମତି ସମୟ

ଜୀବନେ ଆସିବ ବୋଲି ।

ଭଲ ପାଇବାର ମାନେ ମୁଁ ବୁଝେନା

ବୁଝେ ନାହିଁ ପ୍ରେମ ପ୍ରୀତି

ତଥାପି କାହିଁକି ହୁଏ ଆନ ମନା

ଗାଏ ପ୍ରଣୟ ର ଗୀତି।

ଯୁଆଡ଼େ ମୁଁ ଯାଏ ତୁମକୁ ତ ଖୋଜେ

ଖୋଜେ ତୁମ ପ୍ରତିଛବି

ଗିରି କି କାନନ ସହର କି ଗାଆଁ

ସବୁଠି ତୁମର ଛବି ।

ସଞ୍ଜ କି ସକାଳ ଅବା ନିଶାର୍ଦ୍ଧରେ

ତୁମ କଥା ଭାବୁ ଥାଏ

ଆଖି ବୁଜି ଦେଲେ ସପନ ସାଥିରେ

ତୁମ ଛବି ଦିଶୁ ଥାଏ ।

ତୁମକୁ ଦେଖିଲେ ମନ ଭରି ଯାଏ

କିଛି ମୁଁ ତ ଖୋଜେ ନାହିଁ

ଜୀଇଁ ଥିବା ଯାଏ ହୃଦୟେ ରଖିବ

ଆଉ କିଛି ଲୋଡା ନାହିଁ ।

ଉପର ବାଗୁରାଇ, ଭଦ୍ରକ