ତୁମପାଇଁ ସଖି ଜହ୍ନ ରାଇଜକୁ ,
ଯାଇଥିଲି ଦିନେ ମୁହିଁ
ଜହ୍ନ କୁ ଆଣିଣ ତୁମକୁ ପ୍ରିୟା ଗୋ ,
ଉପହାର ଦେବା ପାଇଁ ।।
ତୁମ ନାମ ଶୁଣି ଚନ୍ଦ୍ରମା ହସିଲେ ,
ଦେଲେଣି ମୋତେ ହେ ଧରା
କହିଲେ ସେ ମୋତେ ତୋ ପ୍ରିୟା ର ମୁଖ ଟି ,
ମୋ ଠାରୁ ସୁନ୍ଦର ପରା।।
ସେଠାରୁ ଆସିକି ତାରା ଗଣ ପାଶେ ,
ଅଟକି ଯେବେ ମୁଁ ଗଲି
କିଛି ନ କହୁଣୁ ଆଗୁଆ କହିଲେ ,
ଆମେ ନୁହଁ ଯୋଗ୍ୟ ବୋଲି ।।
ଉପବନେ ଗଲି କୁସୁମ ପାଖକୁ ,
ଫୁଲ ଟିଏ ପାଇଁ ମୁହିଁ ।
ଗଛ ଡାଳେ ଥାଇ କୁସୁମ ହସିଲା ,
ମୋ ପାଖେ ଆସିଲା ନାହିଁ ।।
କହୁଥିଲା ସିଏ ତୁମରି ମହକ ,
ତା ଠାରୁ ଅଧିକ ବୋଲି
ମହୁ ଠାରୁ ବି ମଧୁର ଲାଗିବ ,
ହସିଦେଲେ ତୁମେ ଖାଲି ।।
ଶେଷ ରେ ଆସିଲି ଶୂନ୍ୟ ହସ୍ତ ରେ ,
ହୃଦୟେ ପ୍ରେମ କୁ ନେଇ
ସେ ପ୍ରେମ ଟିକକ ତୁମକୁ ପ୍ରିୟା ଗୋ ,
ଉପହାର ଦେବା ପାଇଁ ।।
ସୁମନ୍ତ ବେହେରା


0 Comments