ପରିବର୍ତ୍ତନ - ବେଣୁଧର ସୁରୁଜାଳ

କି ସୁନ୍ଦର ଆହା ! 

ଛୋଟ ଶିଶୁର ଜୀବନ

ସରଳ, କୋମଳ ସଦା ସତ୍ଯେ ଯାର ମନ ।

କାଳର ବୁକୁରେ ବଡ଼ ହୁଏ ଯେବେ ଦିନୁଦିନ

କେଜାଣି କାହିଁକି ହଜେଇ ଦିଏ ତା' 

ସରଳତା ଆଦି ସବୁ ସୁଗୁଣ ।

ଭରିଯାଏ ପୁଣି ସ୍ବଚ୍ଛ ମନେ କାହୁଁ,

ଚତୁରତା ଆଦି କେତେ ଦୁର୍ଗୁଣ ।

କହ--------? ଜ୍ଞାନୀଗୁଣୀ ଜନେ କହ ?

କ'ଣ ଏମିତି ଆସି ଯାଏ ତାର ପରିବର୍ତନ ?

ଶିଶୁ ଯେ ଅଟଇ ସଭିଙ୍କର ପ୍ରିୟ ଅମୁଲ୍ୟଧନ

ଅନ୍ଧଳଉଡି ,ନୟନ-ତାରା ସବୁରି ଜୀବ ଜୀବନ ।

ବଡ଼ ହୋଇ ସେହି ନୟନ ପିତୁଳା,

ହଜେଇ ଦିଏ ତା ନିଜ ନୟନ ।

ସମାଜରେ ରହି କରଇ କିମ୍ପାଇଁ

ନିଜେ ନିଜକୁ ସେ ଅଭିମାନ ।

ଫୁଟିବା ଆଗରୁ କଅଁଳ କଢିଟି 

ଝାଉଁଳି ଯାଏ ତା କୋମଳ ପ୍ରାଣ ।

କହ-----ଜ୍ଞାନୀଗୁଣୀ ଜନେ କହ ?

କ'ଣ ଏମିତି ଆସିଯାଏ ତାର ପରିବର୍ତନ ?

ଶିଶୁ ଶିଶୁ ମଧ୍ଯେ ନଥାଏ କେବେ ବି 

ଭାଷାର କୌଣସି ବିବାଦ ମାନ ।

ନଥାଏ ପାଚେରୀ ପୁଣି ଯାହାଙ୍କ ପାଇଁ

କେବେ କୌଣସି ଧରମ ।

ତେବେ----- ବଡ଼ ହୋଇ କାହୁଁ ?

ଜାତି-ଧର୍ମ ଭେଦଭାବ ତା'ଠାରେ ନିଅଇ ଜନମ ।

ଭାଇ-ଭାଇ ମଧ୍ଯେ କିମ୍ପାଇଁ ନୂତନ 

ପାଚେରୀ ହୋଇଯାଏ ଗଠନ ।

ଦୁନିଆଠୁ ବଳି କାହିଁକି ସର୍ବସ୍ବ

ହୋଇଯାଏ ଜାତି-ଧରମ ।

କହ ----- ଜ୍ଞାନୀଗୁଣୀ ଜନେ କହ ?

କ'ଣ ଏମିତି ଆସିଯାଏ ତାର ପରିବର୍ତନ ?

ସୋନପୁର, ଓଡ଼ିଶା